Bazart in het Sportpaleis: 2 ★★★★☆

Dit keer pakten ze het iets grootser aan. Dit kon je al meteen merken bij het begin: één voor één doken ze op achter omhooggaande attributen. Omdat ik naast het podium zat, had ik een uitstekend zicht op de ‘backstage’. Zo zag ik de drie hartsvrienden elkaar een stevige knuffel geven voor ze het podium betraden. Hartverwarmend. Het concert werd relatief sober ingezet met ‘intro’, maar aan die kalmte kwam al snel een einde. Mathieu anticipeerde duidelijk op zijn vorig gekregen kritiek: zo zou hij af en toe nogal schuchter en onzeker voor een groot publiek staan. Onterecht, als je het mij vraagt. Hij had al snel de smaak te pakken en al na een kwartier glinsterde zijn voorhoofd van het zweet.

De show was een wisselwerking tussen de nummers van het nieuwe album en hun alom gekende hits die door de trouwe fans dan ook enthousiast werden meegebruld. Vocaal stond Terryn ook heel sterk. Zijn honingzachte stem was een ware streling voor het oor. Dit was zeker het geval bij ‘Nodig’, een inhoudelijk erg sterk nummer uit ‘2’ dat kippenvel veroorzaakte.

Verrassend waren ook de gastoptredens van Eefje de Visser, The Subs en Coely. Stuk voor stuk talent uit de Lage Landen. Ze konden echter wel niet tippen aan Bazart. In tegenstelling tot Mathieu klonk Eefje de Visser onzeker en onstabiel, wat jammer is aangezien ze een prachtige stem heeft. The Subs hoorden met hun remix van ‘Voodoo’ dan weer totaal niet thuis in de hogere sferen waarin Bazart het Sportpaleis ondergedompeld had. Coely paste wel in het plaatje. Ze gaf een aangename toets aan het nummer ‘Niet Te Dichtbij’ en vulde Terryn en co goed aan.

Intieme, mooie momenten waren er ook zoals bijvoorbeeld met ‘Zonde’. Bazart bevond zich toen op een klein platform aan de andere kant van de zaal. Iedereen haalde spontaan lichtjes boven. Terryn was dankbaar. Bij nummers zoals ‘Het Doet Me Toch Iets’, en ‘Ademnood’ stonden Nuytten en Symons meer in de kijker dan anders. Ze krijgen naar mijn mening te weinig credits voor hun onmisbare bijdrage aan de band.

Voor het eerst in een paar jaren van optredens kon Bazart eens afsluiten met een andere hit dan ‘Goud’. Dit werkte verfrissend. ‘Grip (Omarm Me)’ is een typische meezinger en bovendien zijn de exotische deuntjes ook perfect om de benen eens los te zwieren. En dit werd ook uitbundig gedaan.